Welkom in mijn eerste blog. In deze serie wil ik jullie graag een inkijkje geven in het leven van een klassiek pianist, in mijn leven dus. Ik ben Maxim Heijmerink, 21 jaar en op dit moment 4e jaars student, klassiek piano bij Frank van de Laar aan het Conservatorium van Amsterdam. In deze eerste aflevering een korte samenvatting van de afgelopen tien jaar.
In mijn blogs wil ik dieper ingaan op specifieke momenten uit mijn muzikale reis, het studeren, de voorbereiding op een concert en geef ik meer achtergronden over bepaalde stukken en componisten. Heb je vragen die je mij of een musicus al heel lang wilde stellen? Stuur me zeker een e-mail en misschien verwerk ik je vraag in een volgende blog.
Ik begon als elfjarige met pianolessen. Relatief laat om te beginnen maar ik werd direct door de muziek en het musiceren gegrepen. Piano spelen werd direct mijn grote liefde en heeft mij inmiddels, tien jaar later, vele bijzondere ervaringen in binnen en buitenland gebracht. Al na het eerste jaar les nemen, speelde ik in het Concertgebouw in de finale van de jong talentenjacht. Dat was het moment waarop ik zeker wist ‘ik wil verder in de muziek!’. Dagelijks begon ik méér en méér te studeren, ik componeerde eigen stukken en ik zocht naar de allerbeste pianopedagoog. Dat ik bij Mila Baslawskaja mocht studeren is echt een voorrecht. Zij en haar man Dmitry Ferschtman (cellist) studeerden zelf aan het Conservatorium van Moskou. Stel je voor: zij musiceerden nog persoonlijk voor Dmitri Sjostakovitsj. Het echtpaar verliet de Sovjet Unie in 1978 om zich te vestigen in Nederland.
Op mijn 15e werd ik bij Mila Baslawskaja aangenomen aan de Sweelinck Academie, de Academie voor Jong Talent van het Amsterdamse Conservatorium. Naast vijf middelbare schooldagen, ben je dan wekelijks een weekenddag op het conservatorium voor piano-, theorie-, en zanglessen en diverse muziek gerelateerde vakken. Die periode heeft me enorm gevormd en mijn ogen geopend voor de pracht en kracht van klassieke muziek. Ik deed mee aan muziekconcoursen, zoals het Prinses Christina Concours. Doordat ik verschillende prijzen won, kreeg ik veel concerten en daarmee al vrij jong veel podiumervaring. Ik reisde onder andere ook naar Canada en de Verenigde Staten voor een tournee, speelde in Zwitserland en bezocht Masterclasses van Bergen tot in Israël. De ene dag treed ik op in een prachtige zaal met kroonluchters en de dag erna op de besloten dementieafdeling in het bejaardentehuis.
Klassieke muziek is voor iedereen en jonge mensen zouden veel meer in contact moeten komen met deze prachtige muziek. Ik speelde zowel op verschillende tv programma’s als voor een volle zaal jongeren in Ahoy (20.000 man) tot in huiskamers. De bekroning voor het vele dagelijkse oefenen, de blessures, de ups and downs, is voor mij absoluut de uiteindelijke uitvoering met publiek.
Dat moment waarop alles samenkomt: de sfeer van de locatie, de magie van de vleugel, de noten van de componist, mijn vertaling daarvan in klanken, de effecten van de akoestiek, het publiek dat de muziek voelt en ademloos luistert en de (mooie) zaal en dan uiteindelijk: het applaus. Op dat moment komt alles bij elkaar en resoneert in mij in een explosie van energie.
Op mijn agenda voor de komende maanden heb ik solo concerten en optredens met mijn Van Gogh Trio. Op dit moment zijn mijn dagelijkse piano-uren, tussen de vier en zes uur per dag, ook ter voorbereiding op mijn eindexamen: een solo recital van 50 minuten (uit het hoofd!), ten overstaan van een jury van vijf pianodocenten van het Conservatorium en hopelijk is het dit jaar weer mét publiek (8 juni). Heel spannend, maar vooral ontzettend leuk!
In juni heb ik ook nog iets anders bijzonders op de agenda.
Volgende keer gaat het onder andere daarover, mijn dromen en meer.
Voor vragen kun je mij altijd mailen! Bekijk bovendien mijn website en volg me op YouTube, Instagram of Facebook.
