Het belang van de dialoog

Afgelopen weekend vond er in Den Haag een evenement plaats dat nu eens niet Israëls vernietiging propageerde, maar waar juist het vinden van praktische oplossingen voor de huidige situatie tussen Israël en de Palestijnen en het begrijpen van verschillende perspectieven en ervaringen voorop stonden. Bij dit evenement (georganiseerd door CIJO,  StandWithUs Nederland en Shrinking the Conflict) realiseerde ik mij wederom het belang van de dialoog: in een alsmaar toenemend polariserend klimaat is het essentieel om met elkaar in gesprek te blijven, voor zowel het verbeteren van onderlinge relaties als de individuele ontwikkeling.

Gedurende het tweedaagse seminar werden de aanwezigen onderwezen over de complexiteit van het Israëlisch-Palestijns conflict en hierdoor ook geconfronteerd met de uitzichtloos lijkende situatie waarin wij nu verkeren. Echter hierbij lag de focus niet op het vinden van een permanente oplossing of het bediscussiëren van historische gebeurtenissen en feitjes, maar op het luisteren naar verschillende belevingen en perspectieven verbonden aan het conflict.

In dit licht behoorden voor mij Zoomgesprekken met een koloniste en een islamitische Israëliër, die zichzelf identificeerde als Palestijns, tot de interessantste momenten van het seminar. De koloniste vertelde waarom zij ervoor had gekozen om op de Westelijke Jordaanoever/Judea en Samaria te wonen en de Palestijn legde uit waarom hij zichzelf identificeerde als Palestijn, hoewel hij was geboren en getogen in Israël en ook jarenlang in Tel Aviv had gestudeerd en gewoond.

Het aanhoren van hun perspectieven bleek voor de ruime meerderheid van de aanwezigen een enorm interessante belevenis, want ondanks dat het een zeer divers gezelschap betrof waren er geen kolonisten of Palestijnen aanwezig. Voor vrijwel iedereen was het aangenaam om in een gemoedelijke sfeer de ervaringen van ‘die ander’ te kunnen vernemen.

Verfrissend, zo voelde het, om te leren waarom partijen binnen het conflict zich op bepaalde manieren opstellen. Maar, vooral ook om daaropvolgend aan de hand van de complexe situaties waarin bijvoorbeeld de koloniste en Palestijn zich bevinden, het Israëlisch-Palestijns conflict te bespreken zonder dat er een verhitte discussie losbreekt over wie er wel of geen gelijk heeft en/of welke mogelijke oplossing wel of niet werkt.

Hoe je het ook wendt of keert, wij Joden ontkomen simpelweg niet aan Israël als gespreksonderwerp. Ook al zouden we ons in ons publieke en privéleven afzijdig proberen te houden van discussies over Israël, om wat voor reden dan ook, dan nog worden wij verbonden aan het enige Joodse land en wat daar gebeurt. Regelmatig leiden gesprekken over Israël tot onenigheid en soms, zoals wel vaker met politieke onderwerpen, zelfs tot ruzie. Maar nog wel vaker wordt het ‘onderwerp Israël’ doelbewust vermeden omdat men geen behoefte heeft aan een discussie.

Conflictvermijdende opstellingen, ongewenste gespreksonderwerpen en zelfs ruzies in de privé- en werksfeer zijn, naar mijn mening, gevolgen van een gebrek aan wederzijds begrip voor elkaars ervaringen en meningen. En juist een omgeving als die van afgelopen weekend toonde voor mij wederom aan wat het belang is van goed naar elkaar luisteren.

Nu stonden nieuwsgierigheid naar andermans belevenissen en perspectieven centraal en was men niet alleen bereid naar elkaar te luisteren, maar zelfs voor elkaars meningen en ervaringen begrip te tonen. Deze invalshoek leidde tot het bespreekbaar maken van (politieke) onderwerpen die nu vaak uit voorzorg vermeden worden. Tenslotte droeg het ook bij aan het verbreden van kennis en dus het verstevigen van de eigen mening, door het begrijpen van de overtuiging van de ander. Inderdaad zoals John Stuart Mill ooit zei: “Het corrigeren en aanvullen van de eigen mening door deze te vergelijken met die van anderen, is de enige stabiele basis voor een juist vertrouwen daarop.”

Toen ik na afloop van het evenement naar huis wandelde besefte ik mij dat, hoewel het vaak lijkt alsof we geen steek verder komen in dit vreselijke conflict, er toch manieren zijn om een positieve bijdrage te leveren. In plaats van elkaar (verbaal) te bestrijden, zijn bijeenkomsten als deze veel waardevoller en door alleen al elkaar proberen te begrijpen zet je, zoals het motto van Shrinking the Conflict luidt, een kleine stap, met een grote impact. Of je voor- of tegenstander bent van nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever/Judea en Samaria, zionistisch bent of niet, Joods of niet-Joods, moslim of christen: alleen via de dialoog kunnen wij samenwerken om een prettigere toekomst te creëren.

Jonathan

Andere blogs

Jonge Joodse gemeenschap viert Poeriem op Amsterdamse Zuidas, ondanks oorlogsbezorgdheden

Afgelopen weekend kwamen zo’n 250 jonge Joodse studenten en young professionals samen op de Amsterdamse Zuidas om Poeriem te vieren, ondanks toenemende zorgen over de oorlogssituatie in het Midden-Oosten en de onzekerheid over gijzelaars.

Spotlight: Elize – #40

Ik ben Elize, geboren in Amersfoort, Woon in Ede en studeer nu in Wageningen en ben behalve student ook betrokken bij de Joodse Jeugdorganisatie Tikwateenoe.

Poeriem: Een Verhaal van Overwinning en Feestelijkheid

Het verhaal van Poeriem begint in de oude tijden van het Perzische rijk en maar één vrouw die een heel volk redde.