Vandaag wil ik in mijn blog een interessant onderwerp bespreken waarvan ik denk dat het de moeite waard is om te delen: het vertellen van verhalen.
Natuurlijk houden we allemaal wel eens van een goed verhaal, maar er komt meer bij kijken…
Laat ik me mezelf eerst voorstellen. Ik ben een jonge maar gepassioneerde filmregisseur.
Ik ben opgegroeid in een orthodox gezin in een van de religieuze buurten van Jeruzalem, Israël.
Op 16-jarige leeftijd raakte ik gefascineerd door de manier waarop mensen dingen anders waarnemen. Ik vond het interessant om te zien hoe mensen naar een nummer luisterden en het anders interpreteerden dan de oorspronkelijke tekst. Hetzelfde geldt voor boeken, films, kranten, Talmoed, Tora en andere religieuze zaken. Mij is altijd geleerd te geloven dat er maar één bron van waarheid kan zijn, maar tijdens mijn korte levensreis leerde ik dat ik fout zat, omdat waarheid subjectief is.
Dus ging ik op zoek en ontdekte dat er meer dan één kant aan een verhaal moet zijn.
Ik heb geleerd dat we allemaal het vermogen hebben om onze eigen verhalen te creëren en ze telkens te veranderen…
Er is echter nog een aspect dat ik heb geleerd en dat is het doel van expressie en de noodzaak voor mensen om zichzelf uit te drukken. Ik leerde op deze manier hoe onze verhalen onze kijk op het leven verbeteren of breken.
Het interessante van waarheid is dat het volledig als waarheid kan worden geïnterpreteerd, terwijl een ander het anders kan waarnemen. Voor sommigen een uitdaging en voor anderen een fluitje van een cent.
Ik heb geleerd dat we, om onszelf uit te drukken, eerst moeten luisteren naar wat we denken, voordat we informatie van een ander horen en opnemen.
Een van de dingen die ik zo leuk vind aan verhalen vertellen, is hoe we onszelf allemaal in elkaars verhalen kunnen herkennen. Ik vind het interessant hoe we ons kunnen verhouden of identificeren met bepaald gedrag of een uitgedrukte emotie en toch elementen en perspectieven kunnen afwijzen die niet passen bij onze persoonlijke visie.
Het fascineert me dat de elementen van een verhaal worden veranderd om ons idee te rechtvaardigen, ongeacht of er een kern van waarheid in zit. Mensen hebben immers de behoefte om iets te veranderen zodat het binnen hun plaatje past om zo hun eigen gelijk te krijgen.
Toch geloof ik dat de echte kracht van verhalen vertellen is om leven te creëren in onze eigen personages. Het gaat over het samenbrengen van mensen en het streven naar betere communicatie, het onthullen van geheimen en emotioneren en lachen.
