Rachel in de spotlight: religie in Beit She’an, diversiteit in Haifa en studeren in Leiden #35

Rachel Zagury (24) is vlakbij de grens met Jordanië geboren in Beit She’an, Israël. Na haar bacheloropleiding in Haifa verhuisde ze naar Leiden in Nederland voor haar master Kunst en Cultuur aan de Universiteit Leiden.

Hoe was het om op te groeien in Beit She’an in Israël?

Beit She’an is een zeer kleine plaats, eigenlijk een dorp, met ongeveer twintigduizend inwoners en iedereen kent elkaar. De dorpelingen zijn erg religieus en bijna iedereen houdt bijvoorbeeld Shabbat en eet Kosher.

Mijn familie is ook erg gelovig, mijn vader gaat dagelijks naar de synagoge. Zijn familie komt uit Marokko en in daar hielden ze Shabbat en bezochten ze wekelijks de synagoge. Mijn vader is daar geboren, maar omdat hij in de jaren zestig is geboren, is hij op jonge leeftijd naar Israël verhuisd. Hij komt dus uit een zeer lange traditie van religieus Marokkaans Jodendom.

Mijn moeder daarentegen is hier in Nederland christelijk opgegroeid. Toen zij in Leiden Taalkunde – voornamelijk gefocust op Hebreeuws en Aramees – studeerde, leerde zij het jodendom kennen en voelde zij zich er onmiddellijk mee verbonden. Vanwege haar niet-Joodse achtergrond moest ze alle tradities in principe zonder enige voorkennis leren. Wat het voor haar gemakkelijker maakte was dat ze tijdens haar bekering mijn vader leerde kennen via een van haar vrienden en hij hielp haar enorm!

in beit she'an

Voordat ze mijn vader ontmoette had mijn moeder al besloten dat ze Aliyah wilde maken. Maar toen ze met mijn vader samen was bereidden ze samen het Aliyah-proces voor. Mijn vader is dus in Marokko geboren en mijn moeder in Nederland en ik ben de eerste van mijn familie die in Israël is geboren!

Je besloot in Haifa te gaan studeren, hoe was de overstap van het kleine en Joodse dorpje Beit She’an naar het grote multiculturele Haifa?

Het is een vrij grote stad, ja, maar ik voelde me er erg op mijn gemak. Het is niet zo intens als bijvoorbeeld Tel Aviv of Jeruzalem. Eén van de praktische voordelen van mijn verhuizing naar Haifa was dat ik eindelijk naar de bioscoop kon om een film te kijken, iets wat in het kleine stadje Beit She’an niet mogelijk was.

Iets wat in Haifa heel anders was dan in Beit She’an was de diversiteit van de inwoners. In Haifa heb je moslims, christenen, Arabieren, Joden en Druzen. Ik hield echt van de diversiteit en inclusiviteit van de stad en hoe de mensen er met elkaar omgaan. Toen ik opgroeide in Beit She’an woonde ik in een kleine religieuze gemeenschap en ik merkte dat veel mensen niet zo dol waren op niet-Joodse Israëli’s. Verhuizen naar Haifa gaf me echter de kans om te leren over hoe andere mensen in Israël hun leven leiden.

Ik vond het erg leuk om andere culturen, etniciteiten en tradities te leren kennen toen ik in Haifa woonde en ik denk dat deze nieuwsgierigheid me ook motiveerde om naar Leiden te gaan voor mijn master.

Leiden is iets kleiner dan Haifa en heeft ook een zeer kleine Joodse gemeenschap, wat vind je van de stad?

Nou, verhuizen naar Leiden was voor mij niet zo’n cultuurschok omdat ik vroeger vaak naar Nederland heb gereisd om de familie van mijn moeder te bezoeken. Het is hier in Leiden net klein genoeg voor mij. Net als in Haifa kan ik naar de film gaan zonder naar een andere stad te hoeven reizen!

Ik ben in januari van dit jaar (2022) naar Leiden verhuisd en toen ik aankwam was ik vooral geïnteresseerd in het leren over Nederland en de Nederlandse cultuur, in plaats van alle Joden of Israëli’s hier direct op te zoeken. Toen het echter Purim was, had ik het gevoel dat ik wat meer een gemeenschap om me heen wilde. Ik bezocht de lokale synagoge in Leiden voor een Megillah dienst en het was erg gezellig en prettig. Het was heel anders dan wat ik in Israël gewend ben, want hier in Leiden is het een Asjkenazische en erg kleine synagoge en de gemeenschap bestond voornamelijk uit ouderen.

De goede ervaring tijdens Purim in Leiden zette me aan het denken en ik besloot dat ik wel weer actiever wilde worden en mensen wilde vinden met wie ik die band heb die ik met niet-Joodse mensen niet heb. Tijdens Purim ontmoette ik een meisje dat ook in Leiden woonde en zij nodigde me uit om mee te gaan naar Chabad on Campus voor Shavuot. Dat was mijn eerste keer bij Chabad hier in Nederland en ik vond het erg leuk, voornamelijk omdat het gericht is op jongeren!

Je groeide op in Beit She’an, studeerde in Haifa en verhuisde daarna naar Leiden. Zou je na je studie in een van deze drie plaatsen willen wonen?

Ik wil wel in Nederland blijven en proberen iets te vinden dat aansluit op mijn studie zoals misschien een stage of een baan bij een museum. Maar als ik hier geen mogelijkheden heb, denk ik niet dat ik per se in Nederland zou blijven. Misschien zou ik mogelijkheden zoeken in andere landen in Europa, maar ik ben niet van plan om in de nabije toekomst naar Israël terug te keren.

Beit She’an, bijvoorbeeld, is een heel mooie plaats om te wonen als je een gezin hebt. Voorlopig is het echter te klein met weinig mogelijkheden voor mij binnen mijn vakgebied. Als ik naar Israël terugkeer zou ik waarschijnlijk in Haifa gaan wonen. Er zijn meer mogelijkheden voor mij in de kunstwereld of in musea als ik in Haifa woon en hoewel het minder intens is dan Centraal-Israël, is het nog steeds een grote stad, heeft het een strand, en heb ik goede ervaringen met de sfeer van culturele en religieuze diversiteit.

Wil je meer leren over onze gemeenschap? Bekijk dan onze andere spotlights!

Jonathan

Andere blogs

Jonge Joodse gemeenschap viert Poeriem op Amsterdamse Zuidas, ondanks oorlogsbezorgdheden

Afgelopen weekend kwamen zo’n 250 jonge Joodse studenten en young professionals samen op de Amsterdamse Zuidas om Poeriem te vieren, ondanks toenemende zorgen over de oorlogssituatie in het Midden-Oosten en de onzekerheid over gijzelaars.

Spotlight: Elize – #40

Ik ben Elize, geboren in Amersfoort, Woon in Ede en studeer nu in Wageningen en ben behalve student ook betrokken bij de Joodse Jeugdorganisatie Tikwateenoe.

Poeriem: Een Verhaal van Overwinning en Feestelijkheid

Het verhaal van Poeriem begint in de oude tijden van het Perzische rijk en maar één vrouw die een heel volk redde.