Community betekent mensen en verhalen. De dynamiek van diversiteit is een essentieel onderdeel. In de wekelijkse spotlight van Chabad on Campus belichten we elke week een ander persoon met een eigen verhaal en achtergrond.
Joodse identiteit is erg belangrijk voor mij. De tradities, normen en waarden leiden mij door het leven en verbinden mij als individu met een groep.
De kleine en belangrijke dingen in mijn leven die andere Joden en mij verbinden, zijn aspecten die ik van generatie op generatie wil meedragen. Ik beschouw het als een voorrecht om tot deze mooie groep te behoren.
Ik ben geboren in Antwerpen, België. Ik heb daar tot mijn 18e gewoond, daarna ben ik naar Amsterdam verhuisd.
Ik vond het geweldig om in Antwerpen op te groeien. Van mijn derde tot mijn achttiende groeide ik op met mijn beste vrienden. We woonden allemaal in dezelfde buurt en gingen naar dezelfde jeugdbeweging. In feite betekent het feit dat ik zo’n groot deel van mijn leven met hen heb doorgebracht, dat deze vrienden familie voor me zijn. Een van mijn favoriete jeugdherinneringen is van het ene huis naar het andere gaan of gewoon tijd samen doorbrengen in een park dat verbonden is met onze huizen.
De Joodse gemeenschap in Antwerpen, waar ik ben opgegroeid, is heel klein. Ik ben opgegroeid in een prachtige gemeenschap waar iedereen elkaar kende. Van mijn derde tot mijn achttiende gingen mijn vrienden en ik samen naar school. Na school zaten we samen in onze jeugdbeweging en je kon elkaar gerust zeven dagen per week zien.
Mijn Antwerpse vrienden voelen als familie en niet zomaar willekeurige vrienden. We hebben onze eigen gemeenschappelijke cultuur en begrip.
Verhuizen naar Amsterdam was een van de beste beslissingen die ik ooit heb genomen. Ik heb snel een thuis en een leven voor mezelf gecreëerd nadat ik op mijn achttiende Antwerpen verliet. Ik heb veel vrienden gemaakt en mijn netwerk en kennis uitgebreid. Sinds de eerste dag ben ik ingetrokken in het Joods Studentenhuis, waar ik 3,5 jaar heb gewoond.
Het werd al snel een thuis voor mij, samen met mijn huisgenoten, van wie sommigen als familie voor me werden.
Soms maak je als tiener wel goede keuzes.
Ik heb mijn Bachelor Sociologie gedaan met een minor Stedenbouw en Ruimtelijke Ordening. Ik ben altijd al gepassioneerd geweest door design en architectuur, en later realiseerde ik me dat ik het leuk vind om het grotere geheel te zien en waarom iets op een bepaalde manier moet gebeuren.
Ik besloot sociologie te gaan studeren omdat je begrijpt hoe onze samenleving werkt, iets wat ik elke dag gebruik. Nu ik het stadium betreed waar ik moet nadenken over mijn toekomstige carrière, realiseer ik me dat ik ook een diepe passie heb voor public relations, vooral in de lifestyle-, hospitality- en designscene.
Ik maak graag contact met mensen en werk proactief. Een passieve, achter een bureau-baan zitten past niet bij mij als persoon die niet kan stilstaan.
Op dit moment ben ik gevestigd in Israël, Tel-Aviv. Ik besloot om een tijdje te komen en de woon- en werksituatie op het land te ervaren. Ik heb altijd gezegd sinds ik een kind was dat ik op een dag in Israël wilde wonen en nu had ik alle tijd, dus besloot ik het proberen. Ik vind het hier helemaal geweldig en voel me hier meer thuis dan waar dan ook.
Chabad op Campus is voor mij als thuiskomen. Het is tegelijkertijd een gevoel van vrede en opwinding en het is iets vertrouwds en troostend in het onbekende. Als jongere die naar een nieuwe plek vol onzekerheden komt, voelt het aankomen in Chabad als een veilige ruimte binnengaan waar je de sleur van de dingen kent. Toch blijft het heel spannend omdat je continu nieuwe mensen leert kennen.
