Community betekent mensen en verhalen. De dynamiek van diversiteit is een essentieel onderdeel. In de wekelijkse spotlight van Chabad on Campus belichten we elke week een ander persoon met een eigen verhaal en achtergrond.
Mijn naam is Wally en ik ben Nederlands, oorspronkelijk afkomstig uit de regio Winschoten in het Noorden van Nederland, waar ooit tot de Tweede Wereldoorlog de op een na grootste Joodse gemeenschap was. Het is een heel landelijk gebied en ik ga vaak een weekendje terug naar mijn ouders: kleine dorpjes kunnen heel leuk en gezellig zijn, maar er wordt veel geroddeld.
Momenteel studeer ik Geneeskunde en Wijsbegeerte aan de Rijksuniversiteit Groningen en heb ik de ambitie om later kinderoncoloog te worden. Sinds het begin van mijn studie geneeskunde ben ik betrokken bij onderzoeksprojecten van het Universitair Medisch Centrum Groningen en kankerbiologie interesseert me enorm. Ik ben nog nooit zo ziek geweest als een kind met kanker en heb het gevoel dat ik vanuit mijn positie een zinvolle bijdrage moet leveren aan degenen, die de pech hebben het te krijgen.
De reden waarom ik in Groningen ben gaan studeren is omdat deze stad dicht bij mijn woonplaats ligt. Het was financieel moeilijk om naar een andere stad te verhuizen en ik woonde het eerste jaar bij mijn ouders. Aan het einde van mijn eerste jaar kon ik eindelijk naar Groningen verhuizen. Het is een grote verbetering in mijn sociale leven. Daarvoor nam ik zelden tot nooit deel aan sociale evenementen, omdat ik dan laat naar huis moest reizen en ook nog moest studeren. Nu kan ik naar sociale evenementen gaan wanneer ik maar wil, waardoor ik nieuwe interesses, hobby’s en vriendschappen heb ontwikkeld.
Mijn familie is niet actief religieus en omdat de synagoge in Winschoten een museum is, heb ik het gevoel dat ik veel Joodse rituelen en gemeenschapsgevoel heb gemist. Verhuizen naar Groningen hielp echter via Joodse jongerenorganisaties en het ontmoeten van meer Joodse mensen van over de hele wereld. Vanwege mijn studie is het moeilijk om de sabbat te houden, maar ik hoop dit in de toekomst te doen als mijn werk-privébalans een stuk stabieler is.
Het belangrijkste dat het Jodendom mij leert, is dankbaar te zijn voor wat ik heb. Religie heeft een belangrijke rol gespeeld, vooral in mijn jeugd en heeft mij door moeilijke tijden geholpen. Leringen helpen me om gefocust te blijven op mijn doelen en dankbaar te zijn voor elk moment van voorrecht of goede reputatie die ik heb.
Mijn grootste prestatie tot nu toe is dat ik medicijnen kon studeren: ik was niet zo goed in biologie op de middelbare school en wilde wiskundige worden. Nadat mijn moeder chronisch ziek werd, ontwikkelde ik een interesse in humane geneeskunde. Ik heb de selectie uitgeprobeerd en… ik ben geslaagd!
Ik besloot medicijnen te gaan studeren en als ik dat niet leuk zou vinden, ik toch wiskunde zou gaan studeren. Toch, kan ik met een gerust hart zeggen dat ik niet veel meer van wiskunde weet, haha.
Ik heb pas onlangs kennis gemaakt met Chabad On Campus en zou graag meer betrokken willen zijn. Aangezien ik ben opgegroeid in een niet-joodse omgeving, heb ik een soort oplichterssyndroom gevoeld en vaak verzuimd om evenementen voor joodse jongeren in Groningen bij te wonen. Ik hoop dat Chabad On Campus dat kan veranderen door de evenementen die ze organiseren!
